سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بارالها ! ما را ازکسانی قرار ده که درختان شوق تو در باغ های سینه شان، شاخه ها گسترده و آراسته شده است و آتش محبّتت، دل هایشان را فراگرفته است ... و چشمانشان با نگریستن به تو روشن شده است . [امام سجّاد علیه السلام ـ در مناجات العارفین ـ]

وبلاگ بر و بچه های پیروان ولایت


ما چگونه از نعمت هاى خداوند متعال تشکر کنیم؟


 
سپاسگزارى اقسامى دارد:


1. «شکر قلب»; یعنى اندیشه کردن درباره نعمت;
2. «شکر زبان»; یعنى ثنا گفتن براى نعمت دهنده;
3. «شکر سایر اعضا»; یعنى قدردانى و پاسخگویى در برابر نعمت.
قرآن کریم مى فرماید: «اعْمَلُواْ ءَالَ دَاوُدَ شُکْرًا; (سبا، 13) اى آل داود، شکر [این همه نعمت را] به جاى آورید.» شکر بیشتر از مقوله «عمل» است و باید آن را در لابه لاى اعمال انسان دریافت و شاید به همین علت، قرآن کریم تعداد شکرگزاران واقعى را اندک شمرده است: «قَلِیلاً مَّا تَشْکُرُونَ ; (ملک، 24) کم تر شکر او را به جاى مى آورید.»; «وَ قَلِیلٌ مِّنْ عِبَادِىَ الشَّکُورُ ; (سبا، 13) اما عده کمى از بندگان من شکر گذارند.» و در آیه 73 سوره نمل نیز مى فرماید: « وَ لَـکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لاَ یَشْکُرُونَ ; (نمل، 73) بیشتر آن ها شکرگزارى نمى کنند.» از طرف دیگر، با توجه به این نکته که نعمت هاى خداوند که سر تا پاى وجود انسان را احاطه کرده، آن قدر زیاد است که قابل شماره نیست، روشن است که چرا شکر به مفهوم واقعى اش در برابر تمام نعمت ها به گونه اى که همه را بدون استثنا در طریق بندگى خدا ـ که نعمت ها براى آن آفریده شده است ـ به کار گیرد کم تر یافت مى شود.


به تعبیر دیگر و به گفته بعضى از مفسران بزرگ، «شکر مطلق» آن است که انسان همواره به یاد خدا باشد; بى هیچ گونه فراموشى و در راه او گام بردارد; بدون هیچ گونه معصیت; و اطاعت فرمان او کند خالى از هرگونه سرپیچى; و مسلم است که این اوصاف در کم تر کسى جمع مى شود.


در حدیثى از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم: «شکر النعمة اجتناب المحارم; شکر نعمت، پرهیز از گناه است.» در حدیث دیگرى کسى از این امام بزرگوار پرسید: «آیا شکر پروردگار حدى دارد که اگر انسان به آن حد برسد شاکر محسوب شود؟» فرمود: «آرى» پرسید: «چگونه؟» فرمود: «خدا را بر تمام نعمت هایش چه در خانواده و چه در اموال حمد و ستایش کند و اگر در اموالى که به او داده حقى باشد ادا کند.» (1)


توجه به این نکته نیز ضرورى است که تشکر و قدردانى از کسانى که وسیله نعمتى براى انسان هستند نیز شعبه اى از شکر خداست.(2)



--------------------------------------------------------------------------------


1. ر.ک: اصول کافى، شیخ کلینى(رحمه الله)، ج 2، باب الشکر، ح 12، 10، 27، داراحیاء التراث العربى.
2. ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازى و دیگران، ج 18، ص 51، دارالکتب الاسلامیة.
 



سعید پورذکریا ::: سه شنبه 85/3/9::: ساعت 11:0 عصر


>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 9
بازدید دیروز: 14
کل بازدید :93897
 
 > >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
مدیر وبلاگ : واحد ترویج پیروان ولایت[144]
نویسندگان وبلاگ :
مسئول کانون (@)[14]

اکبر محرابی[4]
مرتضی ذادق آبادی[10]
مجتبی سخایی[30]
پیمان صفری[0]
امیر حسین حیات[0]
هادی جاموسی[21]
میثم سرو حسینی[34]
سعید احدزاده[0]
معاونت طرح (@)[6]

مصطفی خسرو ابادی[22]
مجید عزیزی نژا[0]
وحید مظاهری[2]
سعید پورذکریا[16]
بابک احمدی[0]
احسان ثبوتی[2]

 
 
 
>>لوگوی دوستان<<
 
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<